زمانیکه از برابری کلیه افراد، صرفنظر از جنسیت، نژاد، ملیت و غیره صحبت می کنیم، یک برابری واقعی و اجتماعی و نه صرفاً برابری حقوقی را مد نظر داریم. برابری حقوقی در یک جامعه طبقاتی که افراد از همان بدو تولد در شرایط نابرابر قرار دارند و از موقعیت نابرابر برخوردارند، نمیتواند برابری واقعی افراد را تأمین کند.
ما ضمن دفاع از برابری حقوق کلیه اعضای جامعه و مبارزه برای کسب این حقوق، به این نوع برابری اکتفا نمی کنیم و برای برقراری آنچنان نظامی مبارزه میکنیم که امکانات و شرایط اجتماعی و اقتصادی برابر برای کلیه اعضای آن فراهم باشد. برابری حقوقی کلیه افراد جامعه صرفنظر از جنسیت و نژاد و مرام و غیره در نظر ما تنها یک شرط لازم برای رسیدن به برابری کامل اجتماعی است. ما به برابری حقوقی بعنوان وسیله ای برای رسیدن به برابری واقعی نگاه می کنیم و نه بصورت یک هدف در خود. حال ببینیم که در مورد برابری زن و مرد این بحث بطور مشخص چه معنایی دارد:
از نظر ما کمونیست ها زن و مرد باید در کلیه شئون اجتماعی، اقتصادی و سیاسی نه تنها به برابری حقوقی، بلکه به برابری واقعی دست یابند. و این بدان معناست که اولاً کلیه قوانینی که میان زن و مرد تبعیض قائل میشوند، ملغی گردند. بطور مثال زن نیز مانند مرد حق کارکردن و دستیابی به کلیه مشاغل را داشته باشد، در امور مربوط به خانواده زن و مرد از حقوق کاملاً برابر برخوردار باشند، فی المثل در امر ازدواج ، طلاق و سرپرستی اطفال؛ و همچنین کلیه امتیازات ویژه ای که تحت نام "رئیس خانواده"، قانوناً به مرد تفويض شده است، ملغی گردد؛ و در امور سیاسی نیز زنان همچون مردان حق انتخاب کردن و انتخاب شدن در کلیه عرصه ها را بدست آورند.
ثانیاً و بعنوان شرط لازم عملی شدن این حقوق برابر، ما خواهان آنیم که امکانات برابر اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و آموزشی برای کلیه زنان در جهت پرورش استعدادها و قابلیت هایشان و بالا بردن سطح آگاهی و شعورشان فراهم گردد.
اما برای اینکه این امکانات بمعنانی واقعی کلمه ایجاد گردد و زنان واقعاً امکان دستیابی به برابری را بدست آورند، لازم است کلیه موانع فرهنگی و مذهبی هم از پیش پای زنان برداشته شود. پس لازم است که مبارزه وسیع و گسترده ای علیه آراء و افکار و عقاید مردسالارانه که موقعیت پائین تر و تحت ستم زن را موجه جلوه میدهد و تا اعماق جامعه رسوخ کرده است، سازمان داده شود.
علاوه بر تمام اینها زنان بعلت نقش ویژه ای که بعنوان مادر بعهده دارند، در نظام سرمایه داری با محدویت های بسیاری مواجه میشوند. چرا که نظام سرمایه داری در مقابل این مساله و در مقابل فرزندان جامعه هیچگونه مسئولیت و تعهدی بعهده نمیگرد و آنرا کاملاً بدوش خانواده میگذارد. به همین علت زنان بسیاری بعلت فقر مالی و یا حتی فرهنگی در موقع زایمان یا جان خود را از دست میدهند و یا دچار ناراحتی هایی میشوند که عواقب آن همیشه بر زندگیشان سنگینی میکند. و این در عمل بدان معناست که اکثر زنان حتی از نظر ادامه حیات خویش نیز با مردان برابر نیستند. از نظر ما جامعه باید در برابر نقش مادری زنان عملاً مسئول و متعهد باشد، آنرا امر خصوصی زنان نداند و با ایجاد امکانات وسیع و رایگان بهداشتی، درمانی و اجتماعی این محدودیت ها و ستمی را که بر زنان در جامعه طبقاتی تحمیل میشوند، از بین ببرد.
علاوه بر این در جامعه سرمایه داری نقش مادری و پرورش فرزند محدودیت های اجتماعی و اقتصادی ای را نیز بر زنان تحمیل میکند و موانعی را در مقابل رشد آنها بوجود میاورد؛ نظام سرمایه داری زنان را بعلت عهده دار بودن این نقش و مسئولیت از بسیاری حقوق و امکانات محروم میسازد. در جامعه سرمایه داری مادر شدن به یک مانع در مقابل دست یافتن به برابری حقوقی و اجتماعی زنان بدل میشود. و اینها همه بدان جهت است که نظام طبقاتی و استثمارگر سرمایه داری امر مادری و پرورش فرزند را یک امر خصوصی قلمداد میکند.
ولی ما این مساله را کاملاً یک مساله اجتماعی می بینیم و راه حل هایی اجتماعی نیز برای آن ارائه میدهیم. به همین منظور برای ایجاد و تثبیت امکانات و حقوق ویژه ای برای مادران و زنان باردار مبارزه میکنیم.
اینها بطور خلاصه از اینقرار است: اول زنان باردار بتوانند از مرخصی کافی در دوران قبل و بعد از زایمان برخوردار باشند بی آنکه از حقوق و مزایای خود محروم گردند، در عین حال در سطح جامعه، در سطح شهرها و شهرک ها و در محلات، مهد کودک و شیرخوارگاه به اندازه کافی وجود داشته باشد، تا زنان بتوانند نوزادان و کودکان خود را به آنها بسپرند و خود به کار و یا آموزش خویش بپردازند؛ ساعات کار زنانی که دارای نوزاد هستند، بدون کسر حقوق و دستمزد کاهش یابد تا این مادران بتوانند به تغذیه نوزادان خود برسند؛ جامعه از چنان سطحی از امکانات و رفاه برخوردار شود تا بار کار طاقت فرسا و خسته کننده کار خانگی و پخت و پز و ... از دوش زنان برداشته شود، و از اینطریق در عین حال زمینه تمام توجیهات و بهانه هایی که بورژوازی بخاطر مادر شدن، زنان را از حقوق برابر محروم میکند، هم از میان برود.
خلاصه کنیم: ما خواهان آن هستیم که زن و مرد از امکانات، شرایط و حقوق برابر برای رشد و پرورش استعدادها و قابلیت های خود برخوردار شوند و بعنوان انسانهایی مستقل در محدوده شرایط و حقوق اجتماعی حق و امکان تعیین سرنوشت خود را پیدا کنند. ما خواهان آنیم که هر نوع مانع اجتماعی، اقتصادی و سیاسی که رشد زنان و امکان تبدیل شدن آنها به انسانهایی مستقل و برابر را متوقف میسازد و یا کند میکند از میان برداشته شود.
گفتار روز تلويزيون كومه له
6 خرداد ماه 1389
27 مه 2010
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر